Afgelopen week woonde ik tijdens een congres over chronisch getraumatiseerde kinderen een sessie bij over het ontwikkelen van een traumasensitieve organisatie. Wat is dat? Hoe kun je het worden? En wat is daar zoal voor nodig?
De mooiste take-home message van die sessie zat voor mij in de onderstaande video over ‘the first follower principle‘, die aan het einde werd getoond. Het leerde me dat je voor realisatie van dromen en vernieuwing niet alleen leiders nodig hebt die het goede voorbeeld geven, maar veel belangrijker nog: volgers.
Je kunt een prachtig idee hebben, maar als er niemand is die je volgt, dan is dat ook wat het blijft: een prachtig idee
Al kijkend naar de video moest ik aan de eerste echte volger (en vooral ook: gever) denken die een gulle donatie deed aan Traumanet, inmiddels een paar maanden geleden. Een voor mij volstrekte vreemde die op een moment van grote twijfel, ‘ik kan dit helemaal niet’ en ‘laat allemaal maar zitten’ plots naar me uitreikte en me naast een financiële bijdrage vooral heel veel vertrouwen gaf.
Het bemoedigende gebaar van die vreemdeling ontroerde me enorm en voelde als de uiterst welkome wind-mee na kilometers tegenwind. Uiteindelijk is niets zo helpend als iemand die in jou gelooft, als je het geloof in jezelf even bent verloren.
Ik ben dan ook enorm dankbaar voor die eerste echte volger, en alle mensen die in de afgelopen maanden zijn gevolgd
Met financiële bijdrages, morele steun, aanmoediging, advies, het meeschrijven aan teksten voor ons platform in wording, en nog zoveel meer. Stukje bij beetje komt de realisatie van Traumanet nu echt steeds dichterbij, mede mogelijk gemaakt door alle volgers, en zij die nog zullen volgen.
Waar het wachten nu nog op is? Flink wat teksten om te schrijven (al schieten we echt lekker op), de fine-tuning van onze nieuwe-nieuwe huisstijl (waarover volgende week meer), het vullen van de website met al het materiaal dat we inmiddels hebben geschreven en verzameld, en, eerlijk is eerlijk, ook mijn iets wat perfectionistische aard die hier en daar wat in moet binden.
Voor de (astronomische) zomer is Traumanet hoe dan ook up and running. Aan alle volgers: beloofd!
Ik ben ontzettend blij dat trauma net er gaat komen! Na ontzettend veel pijn en therapie die mijn traumatische leven mij parten speelt hoop ik dat trauma net mij een beetje begrip en verbondenheid kan geven zodat ik niet alleen hoef te worstelen met mijn trauma’s. Met vriendelijke groet, Irma Vaartjes.
Ik ben (zoals je al weet) reuze enthousiast. Again. Mij als ‘volger’ heb je .. en je weet het: volgen kan alleen als er iemand is die de eerste stappen zet, die leidt. Chapeau aan jullie voor wat er nu allemaal al is 🙏🏾